Μπέντνορτζ, Γκεόργκ

(Georg Bednorz, Νόιενκιρχεν, Βόρεια Βεστφαλία 1950 -). Γερμανός φυσικοχημικός. Σπούδασε χημεία και κρυσταλλογραφία στο Πανεπιστήμιο του Μίνστερ. Το 1972 ξεκίνησε ερευνητικό έργο στο τμήμα φυσικής του ερευνητικού εργαστηρίου της ΙΒΜ στην Ζυρίχη, υπό την διεύθυνση του Άλεξ Μίλερ. Πραγματοποίησε πειράματα στην κρυσταλλική ανάπτυξη και τον χαρακτηρισμό του SrTiO3. Το 1982 έλαβε διδακτορικό τίτλο από το εργαστήριο φυσικής στερεάς κατάστασης του Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΤΗ) της Ζυρίχης, για την εργασία του στην κρυσταλλική ανάπτυξη των σταθερών διαλυμάτων τύπου περοβσκίτη, σε συνδυασμό με την διερεύνηση των δομικών, διηλεκτρικών και σιδηροηλεκτρικών ιδιοτήτων τους. Η έντονη συνεργασία με τον Μίλερ ξεκίνησε το 1983, με την έρευνα στα υπεραγώγιμα οξείδια υψηλής κρίσιμης θερμοκρασίας (ΤC). Το 1987 μοιράστηκε με τον Μίλερ το βραβείο Νόμπελ φυσικής για την σημαντική συνεισφορά τους στην ανακάλυψη της υπεραγωγιμότητας των κεραμικών υλικών.